زاج (زمه)

زاج (آلوم) ماده‌ای معدنی قابض است که در سنت‌های بهداشتیِ قدیم برای کنترل بوی بدن، جمع‌کردن منافذ و غرغره‌های رقیق به کار می‌رفته است. طبع «سرد و خشک» گزارش می‌شود. استفاده موضعیِ محلولِ بسیار رقیق برای زیر بغل و کف پا رایج بوده، اما بلع آن مضر است و توصیه نمی‌شود. در کاربرد دهانی، از تماس با دندان‌ها به‌مدت طولانی پرهیز شود. نگهداری در ظرف خشک، کلوخه‌شدن را کم می‌کند. برای پوست‌های حساس، آزمون نقطه‌ای لازم است. منابع طب سنتی بر اعتدال مصرف و توجه به مزاج فردی تأکید دارند.